Jeszcze jedno słowo o pociągu

Mała adnotacja do zatłoczonych pociągów. Dziś jechałam takim - męski przedział, a ponadto najbardziej obleganej linii Church Gate-Bolivari. Chciałam pogadać trochę z nowopoznanym Amerykaninem-Indusem więc wsiedliśmy do jednego wagonu. Co tam się działo! Na pierwszej stacji luźno i puściutko, więc nic tylko się rozwalić na siedzeniu. Ale im dalej pociąg jechał tym gorzej. Przedarcie się do wyjścia zajęło nam 2 stacje. A ścisk mogę tylko porównać tylko z miejscem pod sceną na dobrym koncercie. Szczęśliwie wzbudziłam większe zainteresowanie i instynkty opikuńcze wśród współpasażerów, więc nie zostałam za bardzo zmacana, portfel był na miejscu i udało mi się wysiąść w miarę cywilizowany sposób. Ale to dziwne i nieporównywalne z niczym uczucie być jedyną (i do tego białą) kobietą w przepełnionym wagonie. Ale pozdrawiam wszystkich induskich dżentelmenów podróżujących pociągami.